Wiosenno-letni survival – część XI

wtorek 14 lipca 2020

Język niderlandzki
 


Język niderlandzki należy do grupy języków germańskich razem z niemieckim, angielskim, fryzyjskim i językami skandynawskimi (duńskim, szwedzkim, norweskim i islandzkim). Grupa ta ulega dalszym podziałom i tak oto język niderlandzki wraz z językiem niemieckim, znajdują się w grupie zachodniogermańskiej. Niderlandzki wykazuje największe podobieństwo do niemieckiego, a w szczególności do języków dolnoniemieckich. 

Językiem niderlandzkim posługują się około 24 miliony osób. Pod względem ilości osób w Unii Europejskiej, dla których jest on językiem ojczystym, niderlandzki utrzymuje się na 8. pozycji. Jest on także językiem urzędowym w Holandii i Belgii. Ponadto, używają go m.in. mieszkańcy Surinamu i dawnych Antyli Holenderskich (Aruba, Curaçao, Sint Maarten). W Holandii posługuje się nim 17 milionów mieszkańców, w Belgii – 6,5 miliona (ludność ta to Flamandowie), a w Surinamie – 400 tysięcy.

Język niderlandzki powstał na bazie języka starodolnofrankońskiego, używanego przez germańskie plemiona Franków, a pewien wpływ na jego wykształcenie się miały także inne spokrewnione z nimi plemiona germańskie, Fryzów i Sasów. Język niderlandzki, jaki znamy obecnie, przechodził przez różne etapy rozwoju i w latach 500-1150  wyodrębnił się we wczesnym średniowieczu język staroniderlandzki, który następnie  przekształcał się w uchodzący za prekursora współczesnego języka niderlandzkiego, choć niejednolity język średnioniderlandzki (1200-1500). Kolejny etap rozwoju języka niderlandzkiego po roku 1500 określa się mianem języka nowoniderlandzkiego.

Często w odniesieniu do języka niderlandzkiego używa się zamiennie nazw „holenderski” lub „flamandzki”, co nie jest poprawne, jako że między tymi słowami istnieją różnice znaczeniowe. Po zawarciu tzw. unii językowej między Holandią i Belgią dotyczącej języka urzędowego w tych krajach wprowadzono oficjalnie termin język niderlandzki, zaś nazwy „holenderski” lub „flamandzki” nabrały nieco innego znaczenia. Język flamandzki to belgijska ustandaryzowana odmiana języka niderlandzkiego zaś termin „holenderski” odnosi się do dialektu.

 

dr Ewa Majewska

niderlandystka, wykładowczyni Uniwersytetu Otwartego UW